Warme trui en deken voor wees-monnikjes In het boeddhistische Semthoka Dzong klooster in Buthan

Hier worden (wees)jongens opgevangen die door familieomstandigheden niet thuis kunnen wonen. De faciliteiten van het klooster zijn hier echter niet op berekend, de Spartaanse levensstijl en het ontbreken van middelen voor het geven van onderwijs leiden tot middeleeuws aandoende taferelen

Zo is een matrasje om op de grond op te slapen al een luxe en bestond het onderwijs tot voor kort uit het leren van gebeden die vaak niet eens begrepen worden door de jonge kinderen. Omdat het bestaan van de (wees)kinderen bij voorkeur ontkend wordt door de autoriteiten is er geen hulp van buitenaf. Wel zijn er westerse vrijwilligers die zich inzetten voor de kinderen en er hard aan werken de kinderen onderwijs te geven in onder meer Engels, rekenen en het omgaan met een computer.

Via hen kwam het verzoek binnen om een 'welkomstpakket' te betalen voor de nieuwe kinderen: een matrasje, een warme trui en twee paar sokken voor onder het dunne oranje habijt, een beker en een fleece deken. Moments of Joy heeft gevraagd of dit kon worden uitgebreid met iets "vreugdevols". Dat werd een feestelijke maaltijd met vlees (een zeldzaamheid) en andere lekkere dingen de dag voor de lange wintervakantie - wanneer de barre koude het onmogelijk maakt in het onverwarmde klooster te blijven en de kinderen die daartoe de mogelijkheid hebben tijdelijk naar hun dorpen terugkeren. Daarnaast kreeg ieder kind een cadeautje: een boekje. Voor deze kinderen - die helemaal niets bezitten - is dat een kostbaar geschenk. Eens te meer omdat het boekje hen in staat stelt om hun thuisomgeving te laten zien dat zij hebben leren lezen en dus geen zielige mislukkelingen zijn, maar mensen die onderwijs genieten en hard op weg zijn volwaardige moderne volwassenen te worden.